25 września 1535 - Zygmunt król polski potwierdza dawne prawa i przywileje miasta Lublina, na mocy których nikt nie może mieszkać w obrębie murów miejskich i władać dziedzicznie domem, o ile nie jest zdolny do pełnienia powinności miejskich i uprawniony do korzystania z prawa miejskiego. Zezwala wyjątkowo Żydowi Pessachowi Joskowiczowi, który, jak jego przodkowie, corocznie płacił pewną sumę do skarbu królewskiego za prawo mieszkania w mieście, na dożywotnią dzierżawę domu położonego na gruncie miejskim (zakupionego za 40 grzywien od Mikołaja Piotrowskiego i nieprawnie zapisanego na Pessacha w księgach grodzkich lubelskich) pod warunkiem podległości jurysdykcji miejskiej, płacenia podatków królewskich i miejskich oraz nietolerowania w tymże domu innych Żydów. Kasując dane poprzednio Pessachowi przez starostę lubelskiego Jana [Gabriela] z Tęczyna polecenie usunięcia się z miasta w ciągu 6 tygodni pod karą 500 grzywien, król nakazał, aby Pessach postawił Piotrowskiego przed sądem gajonym lubelskim w celu dokonania rezygnacji ze sprzedanego Pessachowi domu na rzecz burmistrza, rajców i całego pospólstwa Lublina za takąż sumę 40 grzywien. Król zaznaczył, że pozwolenie na zamieszkanie w mieście dotyczy wyłącznie Pessacha i jego żony.
Dzisiejsza data: